Aromaterapia to kuracja z wykorzystaniem olejków eterycznych, które wprowadzane są do organizmu poprzez drogi oddechowe (wąchanie, wdychanie, inhalacje) lub poprzez skórę (masaże, kąpiel lub kompres). Leczenie zapachem polega na zanurzaniu się w wonnej kąpieli lub przebywaniu w pomieszczeniach pachnących olejkami.  Termin ten stworzył chemik francuski Rene-Maurice Gatefosse, badacz olejków eterycznych, których właściwości opisał w książce pod tym właśnie tytułem.

Historycznie „aromaterapia” towarzyszyła człowiekowi od zarania, a najwcześniejsze wzmianki o używaniu zapachów pochodzą z czasów sumeryjskich (ok. 3000 p.n.e.) i dotyczą receptur mieszanek roślinnych. Wymieniane tam rośliny to między innymi tymianek i mirt.

Obecnie jest to dziedzina bardzo szybko się rozwijająca (szczególnie w Europie Zachodniej, Japonii i Stanach Zjednoczonych), będąca połączeniem medycyny naturalnej i zielarstwa. Polega na wprowadzeniu do organizmu pacjenta czynnych biologicznie substancji zapachowych z olejków eterycznych pochodzenia roślinnego. Uzyskuje się to poprzez układ oddechowy – inhalacje lub przez skórę – masaż, kąpiel lub kompresy.

Dzięki antyseptycznym właściwościom olejków eterycznych stosowanych w aromaterapii możliwe jest wspieranie terapii antybiotykowej. Zasadny więc wydaje się obserwowany rozwój badań nad tą metodą leczenia, powracającą do naturalnie rozwiniętych zmysłów człowieka – węchu, o których zapomniała cywilizacja.

Aromaterapia traktuje pacjenta jako integralną całość – podobnie jak medycyna Wschodu – jej zabiegi, mają na celu poprawę ogólnej kondycji organizmu człowieka poprzez przywrócenie mu równowagi (homeostazy) i pobudzenie jego naturalnych sił odpornościowych. Likwidacja doraźnej dolegliwości miejscowej jest skutkiem ogólnoustrojowego działania a nie lokalnego oddziaływania metabolicznego, które uśmierzenia ból, ograniczenia ruchowe czy blokady w obszarze psychiki.

Każdy reaguje inaczej na zapachy. Często o sposobie reakcji decydują wydarzenia, o których zapominamy a w chwili dotarcia do nas określonego zapachu, wspomnienia odżywają. Dobry terapeuta potrafi szybko się zorientować, jak dobierać zapachy aby przywołać miłe wspomnienia lub złagodzić przykre wspomnienia. Może również pomijać te zapachy, które wywołują niepożądane emocje i wspomnienia a skierować uwagę danej osoby na nowe, korzystne tory myślenia i odczuwania. Kobiety stosują aromaty na co dzień aby osiągać swoje cele zawodowe i prywatne. Mężczyźni robią to rzadziej, jednak również są tego świadomi. Zatem aromaterapia to potężny sprzymierzeniec w procesie terapii. Olejki aromatyczne stosowane są również jako przyprawy do dań głównych i deserów. Mają wpływ na procesy trawienia, metabolizm i szybkość procesów syntezy wewnątrz organizmu. Nasz zmysł powonienia przekazuje informację do mózgu tzw. automatycznego, gdzie są one natychmiast analizowane. Chwilę po tym, organizm wprowadza niezbędne korekty i podejmuje określone działania aby efekt kontaktu człowieka z substancją aromatyczną był dla niego korzystny. To prosta zasada działania.

Pamiętajmy jednak, że abyśmy cokolwiek poczuli to mikrocząsteczki oparów danego olejku muszą wniknąć do naszego aparatu węchu i mają bezpośredni kontakt z błonami śluzowymi oraz bardzo delikatnymi receptorami węchu. A zatem istotnym jest, aby były one wolne od substancji chemicznych, niekorzystnie wpływających na nasz organizm. Rozróżnia się olejki do wąchania, spożycia oraz kontaktu ze skórą. W gruncie rzeczy w każdym z tych przypadków olejek musi być dobrze oczyszczony z wszelkich substancji toksycznych. Najlepsze są czyste olejki naturalne. Jeśli widzą Państwo napis olejek zapachowy 100% naturalny, to nie znaczy, że jest to 100% czystego olejku. Może mieć różne dodatki i tzw. bazy a zawartość czystego olejku dającego określony zapach może być niewielka. Trzeba sprawdzać czy 100% to 100% a jeśli nie, to co konkretnie jest do niego dodane.(MJ)

Źródło powyższej tabeli i niektórych, użytych informacji – Wikipedia.